To Nobel της Ειρήνης...

Έκτακτο δελτίο του Mega...:''To Nobel Ειρηνης απονεμήθηκε στον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα για την ''συμβολή'' του στην διεθνή ΕΙΡΗΝΗ''...
Δηλαδή για πόσο μαλάκες μπορεί να μας περνάνε πιά...???
Έδωσαν αυτοί οι ''σοφοι'' της Σουηδικής ''Ακαδημίας'' το βραβείο τους σε έναν άνθρωπο που η χώρα του εξακολουθεί να διατηρεί στρατεύματα κατοχής στο Αφγανιστάν,στο Ιράκ.Έδωσαν ο βραβείο τους σε έναν άνθρωπο που η χώρα του επιμένει να διατηρεί στρατιωτικές βάσεις σε όλον τον κόσμο εποπτεύοντας δήθεν την Παγκόσμια Ειρήνη.Αυτή η χώρα,τον Πρόεδρο της οποίας βράβευσαν αυτοι οι κόλακες,επιμένει να κρατά ανοιχτό και γεμάτο από αδίκαστους ανθρώπους ένα συγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Γκουαντανάμο.
Του έδωσαν λέει το βραβείο επειδή αναθεωρησε την πολίτική της χώρας του για την αντιπυραυλική ασπίδα και επειδή ξαναρχισε τις συζητησεις και την προσσεγγιση με το Ιράν...
Και θα ξαναπώ...ρε για πόσο μαλάκες μας περνάνε...?Νομίζουν οτι δεν καταλαβαίνουμε οτι η οικονομική κρίση εμποδίζει τα σχέδια τους...???Δεν έχουν τα λεφτα να προωθησουν τα συμφέροντα τους.Διάβαζα πρίν από λίγες μέρες οτι η CIA έχει πληροφορίες οτι το Ιράν δεν προλαβαίνει να φτιάξει μεγάλου βεληνεκούς πυραύλους πρίν απο το 2015...Που σημαίνει...ευχαριστηθειτε την ειρήνη που έφερε η παγκόσμια κρίση...αλλά όταν θα μαζέψουμε τα λεφτά που θέλουμε θα συνεχίσουμε.
Δώθηκε το Nobel Ειρήνης στον Πρόεδρο μιάς χώρας που όταν χρειαστεί να επέμβει κάπου που υπάρχει αυτο το γαμημενο το πετρέλαιο το κάνει χωρίς δευτερη σκέψη και χωρίς χρονοτριβή.
Δώθηκε το Nobel Ειρήνης στον Πρόεδρο μιας χώρας που επιμένει να κλέινει προκλητικά τα μάτια και τα αυτιά της στη χειρότερη ανθρωπιστική τραγωδία του αιώνα.Στο Darfur της Αφρικής αυτη τη στιγμή μετρούν 2,500,000 πρόσφυγες και 400,000 νεκρούς.Αυτοι οι αναίσθητοι χαρτογιακάδες,αντί να δώσουν το Nobel ειρηνης σε αυτους στους ανθρώπους που έχουν κάθε μέρα ανοιχτά τα μάτια τους στους ζωντανούς εφιάλτες,έδωσαν το βραβείο τους σε αυτούς που ανοίγουν τα μάτια τους μόνο όταν ακούνε για πετρέλαιο και δολαρια.Τα κλάμματα των παιδιών στο Darfur δεν τους λένε τίποτα...

η Επιστήμη της Χημείας

Η Χημεία είναι η βασική επιστήμη που μελετά τη σύσταση των ουσιών καθώς και τις μετατροπές τους, δηλαδή τις αναδιατάξεις των δομικών συστατικών της ύλης και, μέσω αυτών, τους μετασχηματισμούς που αυτή υφίσταται.
Αυτός είναι ο ορισμός της Χημείας λοιπόν όπως τον βρήκα στο Wikipedia.Η Χημεία είναι ένας μαγικός κόσμος γεμάτος ανατροπές και εκπλήξεις.Ένας κόσμος ανεξάντλητος,όπου όταν νομίζεις οτι τα έχεις ανακαλύψει όλα εμφανίζεται μπροστά σου η απίστευτη ιδέα,το νέο υλικό!!!
Θα έλεγα οτι η Χημεία είναι η Επιστήμη του Ανακατέυματος.Να ξέρεις καλά δηλαδή να ανακατεύεις τα σωστά υλικά.Τα υλικά που θα ταιριάξουν,τα υλικά που οι δεσμοί του ενός θα ενωθούν απόλυτα με τους δεσμούς του άλλο...Αυτή η απιστευτη η Χημεία είναι παντού...γύρω,τριγύρω...Από το πώς θα σταματήσει αυτός ο επίμονος πόνος στο πόδι...μέχρι το πώς θα γίνει λαχταριστό και χρωματιστό ένα μικρό γλυφειτζούρι...
Η Χημεία δυστυχώς είναι αμείλικτη.Είναι σκληρή η πουτάνα...σαν τις κακές πεθερές...Δεν κάνει πίσω με τίποτα...Αν κάτι παραβεί τους νόμους της εκείνη το ξερνάει,το χαρακτηρίζει αταίριαστο και το δειχνει με τον τρόπο της.Όπως με το νερό και το λάδι.Δεν ταιριαζουν ρε παιδι μου,δεν κάνουν μαζί.Το νερό δεν χωνεύει το λάδι και το λάδι δεν γουστάρει το νερό...Όσο και να προσπαθείς να τα κάνεις να ταιριάξουν πάντα θα αποτυγχανουν...Ακόμα και με το Μοulinex Masterchef 350 να τα ανακατέψεις,πάλι νερό και λάδι να δείς στο τέλος!Ο λόγος είναι απλός...Η Χημεία τους το απαγορεύει ρητά,απλά δεν τα θέλει μαζί αυτά τα 2...
Η νομοι της Χημείας έχουν και την καλή τους πλευρα.Όταν το οξυγόνο βρεθει μαζί με το υδρογόνο...είναι η μοίρα τους να ενωθούν,να γίνουν ένα.Δεν μπορούν τα πούστικα να είναι χωρισμένα.Δεν μπορούν να τα μόρια τους να αντισταθούν στην έλξη,θα γίνουν νερό ο κόσμος να χαλάσει γιατι τα γράφουν όλα στα αρχίδια τους και υπακούν στους νόμους της Χημείας...
Η Χημεία είναι και εκρηκτική επιστήμη...Όταν θα αναμείξεις τα κατάλληλα υλικα μπορείς να πάρεις ένα ωραιότατο και εκρηκτικότατο ΤΝΤ και τότε...ΜΠΟΥΜΜΜΜΜΜΜΜ.Της πουτάνας το κάγκελο,της τρελής τα μαλλιά.Γιαυτό υπάρχουν και υλικά που πρέπει να είναι μακρυά και αγαπημένα...Υπακούν απόλυτα στους νόμους της ΚΑΡΙΟΛΑΣ της Χημείας αλλα...Μακρυα και αγαπημένα...σαν το τραγούδι της Ολυμπιου...
Μέχρι και στο εγκεφαλό σου κουμάντο κάνει η Χημεία...Εκείνη αποφασίζει για την διαθεσή σου...Εκείνη διαφεντεύει την σκέψη σου...Ακόμα και για τις καύλες σου...εκείνη αποφασίζει...Αν έχει καύλες εκείνη,έχεις και εσύ...Οι πουτάνες οι Φερομόνες βλέπεις!!!Όταν εκείνες πλυμμηρίσουν το κεφάλι σου θα σε πιάσει η τρέλα της επιθυμίας...Οι Φερομόνες του Γατόπαρδου που λέει και το ''Αρκουδίνι'' Μάκης Κοτσάμπασης...
Η Χημεια τελικά δεν είναι Επιστήμη.Είναι δυνάστης...Ένας σκληρός και απόλυτος Αφέντης που σου επιβάλλεται και απαιτεί από σένα ένα και μόνο πράγμα...
Να παραδοθείς στις επιθυμίες της...

Τα 30...

Πριν από 30 χρόνια λοιπον αποφάσισα ότι ηρθε η ώρα να λυτρώσω την Κυρα-Μαρία και τον γιατρο...Και όταν λέω αποφάσισα το εννοώ..Εγώ ήθελα και βγήκα..δεν ήρθε η ώρα μου...Ακόμα να κατάλαβετε τι θέλω να πώ...???
Αν ήμουν ένα νορμάλ νεογέννητο,όλοι εσείς θα μου ευχόσασταν το προηγούμενο μήνα...Αλλά ήμουν τρελόπαιδο απο κούνια...ή μάλλον...από κοιλια...
Όπως έλεγε και το ''απολυτήριο'' του μαιευτηρίου:''ΜΗΝΕΣ ΚΥΗΣΗΣ 10 !!!!!!"
Χαχαχαχαχα....ακου εκεί 10???Καταλαβες φίλε μου,τα είχε βρει ο μάγκας ζεστα και βολικά εκει μέσα και δεν έλεγε να βγει.Ακόμα και τα νευρα του γιατρού είχαν σπάσει.Βλέπεις,το μαλακισμενο περίμενε ο κακομοιρης για να πάει διακοπες.Και σιγά μην έβγαινα...με ταιζαν με ποτιζαν και πάνω από όλα ...δεν με ζόριζαν.Και τώρα θα ρωτήσει κάποιος:Γιατι βγηκες ρε νουμερο?Λυπήθηκα την Κυρα-Μαρία που είχε γίνει σαν την μπάλα της Nivea.Ακόμα έχω την φωνή της στα αυτια μου να μου λέει:Τι θα γίνει ρε μάγκα,θα βγείς ποτε να δούμε τι φτιάχναμε τόσους μήνες???
Και να που εμφανίστηκα μπροστα τους.Πριν από 30 χρόνια εμφανίστηκα μπροστά τους κοτσωνάτος,κορδονάτος.Άραγε πώς να φαινόμουν στα μάτια τους τότε και πώς να φαίνομαι τώρα???Η απορία αυτή μου λυνεται κάθε μέρα της ζωής του Σωτήρη...Από την μέρα που τον είδαμε στο μαιευτήριο ήταν ένα μικρό αλλά παντοδύναμο πλάσμα που όμως ακόμα μέχρι τώρα που είναι ένα 14χρονο γαιδούρι είναι πάντα το μωρό μας.Έτσι με βλέπουν και εκείνοι...χαχαχα...το μωρό τους!!!
Κλείνω λοιπόν τα 30 και αρχίζω να περπατάω τα 31...και όλοι εσείς δεν χάσατε την ευκαιρία,τα άκουσα όλα:παππούλη,κωλόγερε...Σκατά στα μούτρα σας!!!
Στα 30 λοιπόν φέρνεις τα πάνω-κάτω...
διαλέγεις και από τα πάνω και από τα κάτω...
κοιτάς μόνο πάνω και δεν σε παίρνει από κάτω...
Όλα αυτα στα 30 που όλοι και όλα σου λένε να ησυχάσεις εσύ λες:Δεν γαμιέται αν δεν τα κάνω τώρα,πότε θα τα κάνω???
Όλα αυτα στα 30 που η γιαγια-Αντριάννα θέλει να έρθει η σειρά μου να παντρευτώ μια καλή νοικοκυρα επειδή έτσι ήταν στα χρόνια της.
Όλα αυτα στα 30 που ο Γερο-Λιαπάτης επιμενει:''φτάξε πρώτα την δουλειά σου και μετά όλα τα αλλα''...
Τελικά όμως,μόνο οι άλλοι καταλβαίνουν οτι είμαι στα 30...Εγώ χαμπάρι δεν έχω πάρει.Ούτε μέσα μού,ούτε έξω μου.Λίγο πρίν τα 30 κατάλαβα ότι,ναι ρε πούστη μου,δεν έχω μεγαλώσει.
Ότι ακόμα έχω την νεανική μου τρέλα μέσα μου.Οτι ακόμα μπορώ τρώω τα γαρύφαλλα στα μπουζούκια,ότι ακόμα μπορω να ακούω την μουσική ΤΕΡΜΑ και να γράφω τους γειτονες στα παπαρια μου,οτι ακόμα μπορώ να κάνω κωλοτούμπες στην θάλασσα και να καταβρέχω την διπλανη κυρία που κρυώνει.Φυσικά δεν θα μπορούσα να ξεχάσω το καλύτερο...Κατάλαβα οτι ακόμα με τρελαινει να παίζω Pro με τα ξαδεράκια μου...να βάζει γκόλ ο Rooney στο 90' και να πανυγηρίζω λές και είμαι μέσα στο γήπεδο...
Για να μην χάσω τίποτα από όλα αυτα θα κοιτάω πάντα πάνω και δεν θα με παιρνει από κάτω...Θα αφήνω αυτούς που δεν με καταλαβαίνουν,να με κοιτάνε με βλέμμα έντονο και επίμονο γεμάτο απορίες και ερωτηματικά...λές και θέλουν να μαθουν όλα τα μυστικα μου μονο μιάς!!!

Τα Γεμιστα της Κυρα-Μαρίας...

Τιμής ένεκεν λοιπόν,δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω το blog μου με άλλο θέμα παρά τα διάσημα,πλέον,Γεμιστά της Κυρα-Μαρίας...
Που λές Κυρα-Μαρία,σήμερα το πρωί βρέθηκα να πίνω καφέ με έναν φίλο που κρατούσε πατερίτσες.Βλέπεις και αυτός ο μαλάκας τόσα χρόνια που έτρωγε το ξύλο της αρκούδας δεν είχε πάθει τίποτα,τώρα που του έκλεισε η τύχη το μάτι πήγε και σακατευτηκε από μόνος του.
Πίνοντας τον καφέ μου Κυρα-Μαρία μου ήρθε μια απίστευτη πείνα.Ένιωθα το στομάχι μου να παίζει καστανιέτες και τότε μου σφηνώθηκε στο μυαλό η εικόνα ενός ΜΕΓΑΛΟΥ ταψίου τιγκα στα ΓΕΜΙΣΤΑ...!!!Ντοματούλες,μελιτζάνες και πιπεριες ...σαν όνειρο ήρθαν στο μυαλό μου και όντως ήταν απλά ένα όνειρο...Απλά όνειρο Κυρα-Μαρία γιατί εσύ είσαι στη Κερατέα και κάνεις τα μπάνια σου με τον Γερο-Λιαπάτη και τον ''Ντιόγο'' και εγώ κάνω τον φύλακα στην Καισαριανή και δουλεύω...(τι Αφεντικό έχω στο κεφάλι μου δεν σου λέω...θα στα πώ σε επόμενο οίστρο)...
Και όταν φεύγει το όνειρο τί έρχεται...Εφιάλτης...Και ο εφιάλτης ήταν ένα παλιο-Club Sandwich στο Avanti...Ακούς εκει χρόνια που τα φέραμε,που λέει και η Αντριάννα,η Κυρα-Μαρία να μου μπαναρίζεται και να έχει γίνει σαν την Βασίλισσα των Ζουλού από το μάυρισμα και εγώ,ο Τάλαρος ,αντί να τρώω ΓΕΜΙΣΤΑ,να τρώω Club Sandwich.
Άντε και το ΄φαγα το παλιο-club,τι κατάλαβα?Απλά γέμισα το στομάχι μου,απλά ικανοποίησα το βίτσιο του εγκεφάλου μου,που μου έλεγε:''Φάε,φάε κάτι,φάε ότι βρείς...Αφού δεν είναι εδώ η Κυρα Μαρία να ικανοποιήσει τον δικό σου ουρανίσκο,ικανοποίησε τήν δικη μου θέληση''.
Μήπως όμως η Κυρα-Μαρία δεν ικανοποιεί απλα τον ουρανίσκο μου???Τα ίδια ΓΕΜΙΣΤΑ από ένα άλλο χέρι θα ήταν το ίδιο νόστιμα???Ο ίδιος εγκέφαλος που επέμενε πεισματικα να φάω εκείνο το club,τώρα μου απαντα με απίστευτες ερωτήσεις:''Ρε βλαμμένε άνθρωπε,αν τα γεμιστά δεν στα φέρει η ΚΥΡΑ-ΜΑΡΙΑ θα είναι το ίδιο νόστιμα???Ρε κοιλιοδουλε,αν δεν κάτσει η ΚΥΡΑ-ΜΑΡΙΑ δίπλα σου την ώρα που τα τρώς αυτα τα γαμημένα τα γεμιστα,μόνο και μόνο για να μην φάς μόνος σου,θα είναι το ίδιο νόστιμα???Αν δεν είναι εκεί να σε χαιδεψει την ώρα που τρώς και να σε ρωτήσει με εκείνο το γεμάτο απορία ύφος:''Μωρό μου,σου αρέσουν?''(λές και δεν ξέρει οτι για ακόμα μια φορά έχει κάνει τον ουρανίσκο μας να χύσει),πές μου ρε άνθρωπε...θα είναι το ίδιο νόστιμα τα γεμιστα?Και όταν εσύ θα έχεις πρηστεί σαν φίδι,(τρωγοντας λαίμαργα μονομιας 4 ντομάτες 3 πιπεριες και 7 μελίτζάνες),αν δεν ειναι η ΚΥΡΑ-ΜΑΡΙΑ εκεί σαν κλασσικη ελληνίδα μάνα σε ρωτήσει:''Χόρτασες,να σου βάλω κι άλλο???...πές μου ρε χαζέ,θα είναι το ιδιο νόστιμα αυτα τα περιφημα γεμιστα?
Ε λοιπόν ΟΧΙ, τα γεμιστα αυτα χωρίς το χαμόγελο,την ζεστασιά και την ΑΓΑΠΗ της Κυρα-Μαρίας θα ήταν άνοστα,άγευστα και αδιάφορα...σαν εκείνο το Club στο Αvanti...
Γιατι στη τελικη,τα γαμημένα τα γεμιστα γεμίζουν απλα την κοιλία μου...
Η ΜΑΝΑ μου,γεμίζει την ζωή μου...



Υ.Γ:Μάνα,στείλε κανένα ταψί γεμιστά γιατί θα λυσσάξουμε της πείνας...